ՀԱՒԱՍԱՐԵՄ συγκρίνω comparo, aequparo ἁνισόω adaequo. որ եւ ՀԱՒԱՍԱՐԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. Հաւասար առնել կամ համարել. համեմատել. բաղդատել. հաւասարցընել, նմանցընել.
Ոչ իշխեմք կշռել եւ հաւասարել զանձինս մեր ոմանց. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ. 12։)
Եթէ զգործս առ գործն տարեալ հաւասարեսցես, հաւասարեալ լինին եւ երեւմունքն. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Զպաշտօնեայսն բարձօղս հաւասարեմք չորեքկերպեան կենդանեաց. (Լմբ. պտրգ.։)
Այսու զաղքատսն՝ իւր հաւասարէ. (Երզն. մտթ.։)
Առ սա (առ լեառն) զո՞ ոք ի տեղեացդ հաւասարիցեմք՝ բերել զապագովութեանցն հանգոյն վարկ. (Պիտ.։)
Ոչ կարացաք բանիւ հաւասարել զմեծութիւն գործոյն. (Ոսկ. լս.) իմա՛, ըստ արժանւոյն եւ հաւասարապէս յայտնել։
Արդարադատ իրաւամբքն չափել եւ հաւասարել ամենեցուն. (Իգն.) այսինքն հաւասար մատուցանել։
ՀԱՒԱՍԱՐԵԼ μετέχω participo κοινωνέω communico. Կցորդ առնել. հացորդ կացուցանել. իլհախ ընել, մասնակցել.
Հաւասարեցեր զմեզ մարմնոյ քո եւ արեան. (Շար.։)
ՀԱՒԱՍԱՐԵՄ եցի. չ. ՀԱՒԱՍԱՐԻՄ եցայ. ձ. ἱσόομαι, παρασυμβάλλομαι, συμπρόσειμι, συμπαριστήμι aequor, aequiparor, assisto եւ այլն. Հաւասար լինել. հանգէտ գտանիլ. նմանիլ. համեմատիլ. միաբանիլ.
Ոչ հաւասարեսցէ նմա տպազիոնն։ Ո՞վ է յամպս, որ հաւասարէ քեզ։ Հաւասարեաց անասնոց անբանից։ Ո՞ հաւասարեսցէ ինձ ի վերայ այնոցիկ՝ որ գործեն զանօրէնութիւն.եւ այլն։
Իսկ (Եզեկ. ՟Լ՟Ա. 8.)
Ոչ հաւասարեցին շաւղաց նորա. յն. չեղեն նմանք։
Հաւասարեսցի մահս մեր ընդ մահ քաջ նահատակացն։ Հաւասարեսցեն առ միմեանս զուգութեամբ. (Եղիշ. ՟Զ. եւ ՟Ը։)
Հաւասարեալք ամենեքեան ի միասին հատուցանել զփառս. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Ո՞վ մեզ յայսոսիկ ճառակցէ՝ հաւասարելով տրտմութեանս. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Ոչ միշտ վայրաբնակ լինելով՝ ընդ անձեռնընդելսն հաւասարէ. (Պիտ.։ (որք մարթին ձգիլ եւ ի յաջորդ նշ։))
Եւ որպէս κοινωνέω communicor, participo συνευδοκέω consentio. Հաղորդիլ. կցորդ կամ մասնակից գտանիլ. կամակից եւ ձայնակից լինել.
Ո՞վ են՝ որ հաւասարեն առ ամենայն կենդանիս։ Թէ ոք ուրեք ընդ օրէնս հաւասարէր. (Ժղ. ՟Թ. 4։ ՟Ա. Մակ. ՟Ա. 60։)
Անսրբոցն ընդ սուրբս հաւասարել. (Յճխ. ՟Դ։)
Իշխեսցեն եւ նոքա հաւասարել գործոյն. այսինքն գործակցիլ. (Ագաթ.։)
Լոկ աղօթիցն հաւասարեն։ Հաւասարեսցի օրինացն. այսինքն սուրբ հաղորդութեան։ Չէ արժան ի տօնս հեթանոսաց հաւասարել. (Կանոն.։)
Չհաւասարել ընդ նոսա ի հոգեկան եւ ի մարմնական սեղանս. (Յհ. իմ. ատ.։)
Մերումս հաւասարեաց կրից. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Աստուածորդւոյն կենարար կրիցն հաւասարեաց. (Նար. մծբ.։)
Առ երկիւղի հաւասարէին կամաց ձերոց. (Լմբ. ստիպ.։)
Ժողովուրդն միաբան ասեն զամէնն, եւ սակաւ բանիւս հաւասարին բովանդակ ասացելոցս. (Խոսր.։)
Ոչ էր պարտ եւ պատշաճ մեկնելոց եւ քակելոց եկեղեցի կոչել, այլ՝ հաւասարելոց եւ ժողովելոց. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)