to join together.
ԶՈՒԳԱԿՑԵՄ ԶՈՒԳԱԿՑԻՄ. Միաբանել. կցորդել. միաւորել. միանալ.
Զոմանս ապիրատս զուգակցեալ զրաբան չարիմացութեանն. (Յհ. կթ.։)
Ամենեքին զուգակցին նմա յերգելն. (Լմբ. պտրգ.։)
Որ հողանիւթ բնութեամբն զուգակցեալ ընդ Սուրբ Հոգւոյն. (Շար.։)
Ոսկերք մեր հաւատով ի նա զուգակցեալ. (Համամ առակ.։)
Եւ Զուգակշիռ գտանիլ. հաւասարիլ.
Պարգեւ, որոյ ոչ կշիռ գործոյ զուգակցի. (Լմբ. ստիպ.։)
Իսկ (Վանակ). յոբ.
Հալածիչքն գլխարկեալ լինին, եւ հալածեալն՝ զուգակցեալ. իմա՛, ի վիճակ իւր առաջին հաւասարեալ, կամ զօրացեալ՝ ընդ Աստուած միանալով։