adj.

equicrural, isosceles.

adj.

ἱσοσκελής cruribus aequalibus constans. Որոց սրունք կամ կողմանք են հաւասար.

Երկոցունց եռանգիւնիցն հաւասարասրունն զմի ընկալեալ է բնութիւն։ Ոմն հաւասարասրունն, եւ միւսն եռակրկին։ Մինն միոյն ի հաւասարասրուն եռանգիւնոյն շարամանեալ։ Որ ոչ սանդղատեսակ իցէ, այլ հաւասարասրուն. (Պղատ. օրին.։)

Եւ ոչ հաւասարասրունք կոչին (եռանկիւնք), այն են՝ որ ի կողից իւրեանց երկու միայն ունին կողս հաւասարս. (Եւկղիդ.։)