cf. Ինքնադէմ.
αὑτοπροσώπως in, vel sub sua persona, coram. անձամբ իւրով դիմաւ. ինքնին դէմ յանդիման. երես առ երես. դէմ առ դէմ.
Առաքելական գնդին, առ որս ինքնադիմաբար խոսելով երանելի ձայնիւ կենարարն մեր քրիստոս, եւ այլն. (Կիւրղ. աղ.։ Կիւրղ. խչ.։)
Յաւետարանն ինքնադիմաբար ընդ մեզ խօսեցաւ տէրն։ Երեւեցաւ մեզ ոչ առակաւ եւ նմանութեամբ ի մասունս որպէս մարգարէիցն, այլ ինքնադիմաբար էութեամբ եւ բնութեամբ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ա։)
Զկատարեալ պարգեւս ինքնադիմաբար ընձեռէր աշակերտացն ասելով, զխաղաղութիւն իմ տամ ձեզ. (Ոսկիփոր.։)
Նեբրովթ ինքնադիմաբար ասաց զինքն աստուած. (Արծր. ՟Ա. 2։)