party, band, troop, detachment, company, regiment, brigade, division, cohort, legion;
— կղզեաց, group of islands, archipelago;
— առնուլ, to assemble, to flock together;
— կազմել զօրաց, to muster, to form into a regiment, to embody, to enlist, to enrol, to collect together;
ի խմբէ իմաստնոցն էր, he was one of the seven wise men.
(լծ. թ. քիւմէ, եւ ճիւմհիւռ, հյ. գումար) πλῆθος multitudo, agmen. Բազմութիւն գումարեալ. գունդ զորաց. գումարտակ. հոյլ. ջոկ.
տեսի խումբ մեծ։ Պատահէ խմբի մեծի։ Զխումբն պտուտեալ ի փախուստ դարձուցանէ։ Խումբ զօրաց զինուք. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 29։ Խոր. ՟Գ. 37։ Յհ. կթ.։)
Զմարգարէիցն խմբիւք։ Արուեստաւորացնխումբս. (Խոր. վրդվռ.։ Պիտ.։)
Երկնագումար խումբից։ Իբրեւ զմի հօտ պի միում խմբի։ Ի մի խումբ պարու։ Մասանց վիճակաց խմբից աշխարհաց. (Նար.։)
ԽՈՒՄԲ. σύναψις conjunctio, conjuratio. Գումարումն. համախոհութիւն. համահաւաքումն. հանդէս. ակումբ.
Խումբք նորա, զոր խմբեաց. (՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Զ. 20։ ՟Դ. Թագ. ՟Ժ. 34։)
Ի գլխաւոր կացուրդս, եւ ի խումբս երեւելի մարդկան. (Պիտ.։)
Կանխահանդէս խմբիւ տօնեցին. (Նար. խչ.։)
ԽՈՒՄԲ ԱՌՆԵԼ, կամ ԳՈՐԾԵԼ. Գունդ կազմել. միաբանել զզորս, կամ գումարտակ առնել.
Խումբ արարեալ ամենայն բազմութեանն. (Եղիշ. ՟Զ։)
Խումբ գործեալ տայր պատերազմ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
ԽՈՒՄԲ ԱՌՆՈՒԼ. Համախմբիլ.
Խումբ (կամ խումբս) առեալ պարեմք. (Շար.։)