Ամենաժողով

adj.

Ուր իցէ ժողով ամենայն բազմութեան. աշխարհախումբ. տե՛ս եւ ԱՄԵՆԱԽՈՒՄԲ, ԱՄԵՆԱՀԱՆԴԷՍ. բոլոր ժողովրդով. ումումի. զիննէթլի. πάνδημος. publicus, plebejus, universus

Զենումն (պասեքի) ամենաժողով. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Ամենաժողով է հանդէս ապաշխարողաց։ Ամենաժողով լինելոյ ժողովոց ապաշխարողաց. (Կամրջ.։)

Ամենաժողով բարեկենդանութիւն մահն իմ լինելոց է հաւատացելոց. (Երզն. մտթ.։)

ԱՄԵՆԱԺՈՂՈՎ ՏՕՆ, կամ ՇԱՀԱՎԱՃԱՌՔ. πανήγυρις (յորմէ ռմկ. փէնայիր, փանայըր, իբր տօնանմա) panegyris, coetus publicus, celebritas publica, nundinae, pompa. Տօն մեծահանդէս. ալայ. զիննէթ. եւ տօնավաճառ.

Զենլի պատարագօք, եւ ամենաժողով տօնիւք։ Փութա՛ պսակիլ զբարգաւաճ պսակն, զոր եւ ոչ մի ամենաժողով տօնք մարդկան տանել կարացին։ (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. այլաբ.։)

Յամենաժողով տօնին. (Իգն.։)

Տօն ամենաժողով վասն գիւտի սուրբ Աւետարանին Մատթէոսի. (Հ. կիլիկ.։)

Յայսմ աւուրս սրբութեան պահոց՝ ամենաժողով տեառնաժողով շահավաճառք մարգարտին լուսոյ եւ ականցն պատուականաց. (Եփր. ի ՟խորդս.։)