adj.

cf. Ամենադժոխ.

adj.

ԱՄԵՆԱԴԺՈԽ ԱՄԵՆԱԴԺՈՒԱՐ. Դժոխըմբեր յոյժ յոյժ. դժուարին եւ ծանր ամենայն իրօք. անբերելի. անտանելի, շատ դժար. փէք կիւճ. թէհամմիւլ օլունմազ.

Դժնեա՛յ է. այլ այն ամենադժոխ է։ Ամենադժոխ է եւ մանկանցն երկբայութիւնն (ի շնացեալ մօրէ). (Փիլ. ՟ժ. բան.։)

Ոչ եթէ մահ դժնեայ է, այլ որք լինին ի վերայ հիւանդութիւնք, եւ ամենադժուար հիւանդութիւնք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)