adj.

Ուր իցէ խումբ մեծ. բազմագումար. յոքնախումբ. համախմփեալ.

(Ի) յիշատակ սրբոց վկայիցն մեծախումբ ժողովք հանապազ պայծառանային. (Բուզ. ՟Ե. 31։)

Մեծախումբ ժողովով խաղացին առաջի որթագլխոյն. (Մծբ. ՟Ժ՟Գ։)

Եւ նոցա մեծախումբ արարեալ ժողով՝ դիմեցին ի դիւաբնակ անապատն. (Կաղանկտ.։)