that consists of two sets;
two, double.
Յերկուց իրաց կամ ի բնութեանց խմբեալ, շարադրեալ, բաղադրեալ, միացեալ. այն է աղաւաղ թարգմանութիւն յն. ձայնիս. συναμφότερον եւ լտ. invicem, utrumque simul այսինքն երկաքանչիւր բնութիւն միանգամայն, որպէս ողջմտութեամբ իմանան նախնիք.
Աստուածացեալ մարմնովն, եւ երկախումբ ներմարդութեամբն. (Թէոդոր. խչ.։)
Երկրպագեալ ե՛ւս երկախումբն իբրեւ մի աստուած։ Երկախումբ խոստովանեալ ըստ բնութեանց, եւ մի ըստ միաւորութեան. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Մարդն յօդական եւ երկախումբ, իսկ հրեշտակն պարզ եւ անշարադիր. (Լծ. ածաբ.։)