of iron;
— գործիք, tool, instrument of iron.
cf. երկաթի. իրօք կամ նմանութեամբ. երկթէ.
Եհան զձեզ յերկաթեղէն հնոցէն. (Օրին. ՟Դ. 20։)
Ինն հարիւր կառս երկաթեղէնս. (Դտ. ՟Դ. 13։)
Ի վերայ երկաթեղէն եւ կառեղէն ոտիցն. (Դան. ՟Բ. 34։)
Հրամայեաց հանել յերկաթեղէն տապակ։ Զոր կալեալ արշակայ՝ տարաւ ի պարթեւս երկաթեղէն կապանօք։ Կապէ զոտս արշակայ երկաթեղէն շղթայիւք. (Խոր. ՟Բ. 2. 12։ ՟Գ. 35։)
Ադամանդեայ ունելով սիրտ, եւ հոգի երկաթեղէն». այսինքն խիստ եւ կարծր. (Սարկ. քհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երկաթեղէն | երկաթեղէնք |
| accusatif | երկաթեղէն | երկաթեղէնս |
| génitif | երկաթեղինի | երկաթեղինաց |
| locatif | երկաթեղինի | երկաթեղէնս |
| datif | երկաթեղինի | երկաթեղինաց |
| ablatif | երկաթեղինէ | երկաթեղինաց |
| instrumental | երկաթեղինաւ | երկաթեղինաւք |