adj.

in universal or general assembly;
universal, general.

cf. ԱՇԽԱՐՀԱԺՈՂՈՎ.

Աշխարհախումբ բազմութիւն. (Ագաթ.։ Բուզ. Ղեւոնդ.։)

Աշխարհախումբ ժողով. (Զենոբ.։)

Տօն աշխարհախումբ կարգեաց. (Խոր. ՟Բ. 63։)

Ի նմին աշխարհախումբ ատենի. (Նար. խչ.։)

Աշխարհախումբ ժողովարան շինեցին զսուրբն կաթողիկէ. (Տօնակ.։)

s.

ԱՇԽԱՐՀԱԽՈՒՄԲ. Խմբումն աշխարհաւ ի մեծ պատերազմ.

Աշխարհախումբ առնի։ Եւ թէ աշխարհախումբ առնիցի յերկիր թշնամեաց. (Կանոն.։)