s.

geography;
— բնական, physical -;
— քաղաքական, political -.

s.

ἁπογραφή. descriptio. որպէս նոյն ընդ Աշխարհագիր.

Ի լինել աշխարհագրութեան առ օգոստոսիւ։ Յառաջ քան զտէրունական ծնունդն տնօրէնութեամբ իմն եղեւ ազգին աշխարհագրութիւն. (ՃՃ.։)

Վասն նորա աշխարհագրութեանն դու յերկինս գրեացր։ Աշխարհագրութեան աւետարանն, յորում ծնաւ քրիստոս, խորհուրդ է յերկինս գրելոյ զմարդիկ. (Լծ. ածաբ.։ Կամրջ.։)

κοσμογραφία, γεωγραφία. cosmographia եւ geographia. Իբրու Տիեզերագրութիւն, կամ Երկրագրութիւն, որ ճառէ զգրից աշխարհի, մանաւանդ երկրի, եւ զբաժանմանէ եւ զհանգամանաց նորա. հեյեէթի տիւնեա, թախդիդի պիլատ, րէսմի էրզ.

Վասն աշխարհագրութեանց, եւ բաժանմանց ազգաց բան ճառիւր։ Զաշխարհագրութիւն յարմարեցին ի ճանապարհորդութենէ, եւ ի նաւարկութենէ, եւ ստուգեցին յերկրաչափութենէ. (Խոր. ՟Ա. 5. եւ ՞՞։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աշխարհագրութիւն աշխարհագրութիւնք
accusatif աշխարհագրութիւն աշխարհագրութիւնս
génitif աշխարհագրութեան աշխարհագրութեանց
locatif աշխարհագրութեան աշխարհագրութիւնս
datif աշխարհագրութեան աշխարհագրութեանց
ablatif աշխարհագրութենէ աշխարհագրութեանց
instrumental աշխարհագրութեամբ աշխարհագրութեամբք