adj.

populous, numerous;

s.

great assembly, meeting, party;
crowd, multitude.

adj.

πολύοχλος frequens, hominum multitudine abundans Ուր իցէ ժողով կամ ժողովուրդ բազում. մարդաշատ. բազմամարդ. բազմամբոխ. մարդիկը շատ.

Զիա՜րդ զատաւ նստաւ միայնացեալ քաղաքն բազմաժողով. (Ողբ. ՟Ա. 1։)

Քաղաք բազմաժողով էր մարդկային բնութիւնս. (Սկեւռ. ես.։)

Ոչ է պատշաճ, եթէ այրի մնասցէ այսքան բազմաժողով թագավորական քաղաք։ Այնքան անուանի եւ բազմաժողով քաղաքի առաջնորդել. (Վրք. ոսկ.։)

Եւ Բազմագումար. խուռն. բազում.

Բազմաժողով մարդկութեամբ. (Եւս. պտմ. ՟Ա. 4։)

Ի զօրսն բազմաժողովս հինգ թագաւորաց. (Եփր. յես.։)

Բազմաժողով լսօղք, կամ ինչք. (Պիտ.)

Զի թէ նախ միտքն եւ բանն ընդ միմեանս ոչ միաբանին, ընդ բազմաժողով խորհուրդ գոռոզին պատերազմել ոչ կարեն. (Լծ. կոչ.։)

s.

ԲԱԶՄԱԺՈՂՈՎ գ. Բազում կամ մեծ ժողով.

Ի բազմաժողովս արդարոցն, ի բազմականս Աբրահամու. (Ագաթ.)

Բազմաժողովն հովուաց ոչ կարացին բանալ զջրհորն. (Մծբ. ՟Դ։)