valour, courage, bravery, manhood, gallantry;
stoutness, vigour, force;
exploit, achievement, heroic acts;
virtue, nobility, integrity;
քաջութեամբ, bravely, manfully, stoutly, courageously, valiantly, valorously;
ստոյգ —, true courage;
— ցուցանել, to display courage;
— առնուլ, to take heart, to cheer up.
ἁνδρεία, εὑανδρεία, ἁνδραγαθία fortitudo, virtus, virilitas. Քաջ գոլն, եւ գործ քաջի, ըստ ամենայն առման. որպէս արիութիւն. զօրութիւն. աներկիւղ համարձակութիւն. կտրճութիւն.
Հանէ զկապեալսն քաջութեամբ իւրով։ Համբաւ քաջութեանն ընդ ամենայն կողմանս ընթանայր։ Հարկանէին քաջութեամբ իւրեանց զկողմանս գաղատացւոց։ Իբրեւ զայն քաջութիւնս պատերազմին լսէին։ Ոչ խառնեսցուք զանուն վատութեան մերոյ թստ արութիւնս քաջութեան. (եւ այն։)
Տարաւ եւ զգազաւոն՝ կասկածեալ յառնն քաջութենէ։ Յերիտասարդական քաջութիւն հասեալսն.
ՔԱՋՈՒԹԻՒՆ. ἁρετή, εὑψυχία, προτέρημα, εὑσέβεια virtus (moralis), pietas եւ այլն. Լաւութիւն. բարելաւութիւն. գործ գովելի. առաքինութիւն. աղեկութիւն.
Լա՛ւ է անզաւակութիւն հանդերձ քաջութեամբ։ ըզփառս իմ այլում ոչ տաց, եւ ո՛չ զքաջութիւնս իմ դրօշելոց։ Տացեն զփառս Աստուածոյ, եւ զքաջութիւն նորա կղզիք պատմեսցեն։ Քաջութեամբ փոխեցայց յաշխարհէ աստի, զի արժանի իմոյ ծերութեանս երեւեցայց։ Իբրու թէ անձին զօրութեամբ ինչ, կամ քաջութեմբ (յն. բարեպաշտութեամբ) արարեալ իցէ զգնալդ դմա. եւ այլն։
Եցոյց յիւրում մարմնի զկատարեալ քաջութիւնսն. (Ոսկ. ես.։)
Տեսանեմք զվաաթարութիւնս մեր, եւ զառաջին սրբոցն զքաջութիւն։ Հրեշտակի քաջութիւն այն է, զի ոչինչ յիւրմէ յաւելեալ խօսիցի։ Յառաջ զքաջութիւն հաւատոյ կնոջն եցոյց. (Մանդ. ՟Ժ՟Ը։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 5։ Իգն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | քաջութիւն | քաջութիւնք |
| accusatif | քաջութիւն | քաջութիւնս |
| génitif | քաջութեան | քաջութեանց |
| locatif | քաջութեան | քաջութիւնս |
| datif | քաջութեան | քաջութեանց |
| ablatif | քաջութենէ | քաջութեանց |
| instrumental | քաջութեամբ | քաջութեամբք |