statue;
bust;
— վիթխարի, colossus.
ԱՆԴՐԻ որ եւ ԱՆԴՐԻԱՆԴ ասի. Բառ յն. անտրիաս, իբր այրական. որպէս եւ անտրի՛ա, քաջութիւն. ἁνδριάς. statua. Առնապատկեր. արձան ի ձեւ մարդոյ կանգնեալ, եթէ քաջաց, եւ եթէ՛ կռոց (որ յայնժամ ասի եւ դրօշեալ). միւճէսսիմ սուրէթ.
Պատկեր Աստուծոյ մարդ, զանդրիդ ասէ զամենազարդ (որպէս զքաջութիւնս իմ) զգործս ձեռաց իմոց՝ ոչ տաց դիւաց։ Յանդրիս անդ, այն՝ որ ոսկին է, եւ կաւեղէնն, սակայն անդրի կոչի. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. յհ.։)
Ի Պեննադա տեսանիցէք զտէրունեան անդրին կանգնեալ, եւ բժշկեալն (տեռատես) բուռն հարեալ ունի զդրօշակէ Տեառն. եւ ընդ նորին անդրեաւն բուսեալ արմատ, որ մատուցանէ զբժշկութիւն ախտացելոց. (Եղիշ. մատն. տն.։)
Զինքն անդրի ընդդէմ նորա հաստատել։ Զինքն անդրի ի միջին հաստատեաց. (Խոր. ՟Ա. 31։ ՟Բ. 33։)
Յետ մահուցն՝ մեծապէս գովութեանցն մնայ յիշատակ անդրեօքն. (Պիտ.։)
Թէատրոնն Յերակլիա. որ է տեսարան շինեալ ի վերայ անդրոյ միոյ, այս ինքն պատկերի, որ ընդունի յինքն արս քսան հազարս. (Տօնակ.։)
Զորոյ եւ զպատկերն անդրի արարեալ ի պղնձոյ, եւ օծեալ ոսկւով. (Մագ. ԼԵ։)
Քարեղէն անդրեաց. (ՃՃ.։)
Անդրիս հաստատէ արեգական եւ լուսնի եւ իւրոց նախնեաց. (Խոր. ՟Բ. 7։)
Զկռապաշտիցն ընդ ձեռն երեւելի անդրեացն առ ինքն ձգեալ ընդունէր զերկրպագութիւնն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)