adj.

immoveable, firm, constant;
inflexible.

adj. adv.

Որ ոչ դրդուելի. անխախտելի. անշարժ. հաստատուն. եւ առանց դրդուելոյ. դէփրէնմէզ, հարէքէթսիզ.

Յիշատակօք յուսոյն մնալ անդրդուելի. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Անդրդուելի պարիսպ, կամ դաւանութեամբ. (Պիտ.։)

Իբր քաղաք՝ անդրդուելի արուեստաւորաց. (Նար. խչ.։)

Անդրդուելի աշտարակ. (Ոսկ. պետր.։ Ոսկ. եղ.։)

Լեառն իմանալի է Քրիստոս յաղագս անդրդուելի զօրութեանն. (Շ. մտթ.։)

Դիպեսցին քեզ անդրդուելի. (Վրք. հց. ԻԵ։)