hy    |   fr

Անդրդուութիւն, ութեան

s.

firmness, constancy, resolution.

s.

որ գրի եւ ԱՆԴՐԴՈՒԹԻՒՆ. Անդրդուելի հաստատութիւն.

Անզգայութիւն ամենայնի, եւ անդրդութիւն ի վաստակոց. (Կլիմաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անդրդուութիւն անդրդուութիւնք
accusatif անդրդուութիւն անդրդուութիւնս
génitif անդրդուութեան անդրդուութեանց
locatif անդրդուութեան անդրդուութիւնս
datif անդրդուութեան անդրդուութեանց
ablatif անդրդուութենէ անդրդուութեանց
instrumental անդրդուութեամբ անդրդուութեամբք