s.

Գրի եւ ԱՆԴՐՈՒԱՐ, ԱՆԴՐՎԱՐ, ԱՆԴՐԱՎԱՐ. վրիպակաւ՝ եւ ԱՆԴՈՒԱՐ. Զոյգք գրաստուց վարողաց զկառս. երիվար, գրաստ, ջորի, մանաւանդ ձգօղ զկառս գահաւորակի. եւ որ ինչ նման է սոցա. ի յն. է՛ զի զոյգք ջորւոց ասի, է՛ զի կառք, եւ այլն։

Լծեալ յերիվարս գեղեցիկս, յանդրուարս ազնիւս։ Ո՛չ երիվարս, եւ ոչ անդրուվարս։ Առ կառօքն կամ առ անդրվարօք. (Ոսկ. ես.։ մ. ՟Ա. 6։ ՟Բ. 12։)

Խնդրէր վաղվաղակի անդրուվար՝ երթալ ի տունն Աստուծոյ. (Փարպ.։)

Որպէս ի դրախտի անդ զօձն անդրուվար արարեալ առ ի զպատուիրանն մոռանալոյ. (Ագաթ.։)

Արա՛ ի ներքոյ լծոյ զտրմուղ վիզս, եւ լե՛ր անդրուար Քրիստոսի. (Սեբեր. ՟Ժ։)

Ո՛չ վարիչք, ո՛չ անդրավարք Ցի սպաս, եւ ոչ ջորիք ի կառս լծեալ. (Ոսկ. ես.։)

Նմանեցայք անդրավարին հօրն ձերոյ (օձին առաջնոյ). (Եղիշ. թղմ.։)

Իսկ (Երզն. քեր.) ԱՆԴՐԱՎԱՐ, որպէս ազգ ինչ ձիոյ։