pl. s.

increase, abundance;
profit, improvement, bloom, lustre, splendour, renown.

s.

εὑκλεία splendor nominis, καύχημα gloriatio, εὑθυμία laetitia animi Պերճութիւն անուան. պարծանք. մեծանունութիւն. փառաւորութիւն. աճումն փառաց եւ պատուոյ. շուք. շքեղութիւն. զուարթութիւն.

Ոմանք փառաց եւ պատուոյ բաղձացեալք, եւ բարգաւաճանաց առժամանակէիս, եւ գովութեան՝ որ յետոյ։ Պարծանք եւ բարգաւաճանք. (Փիլ. ստէպ։)

Այս իսկ են պարծանք, եւ զսոյն բարգաւանճանս համարիմ. ((յն. մեծ. լտ. բարձր) Ոսկ. մտթ.։)

Եւ ոչ պարծանք ինչ (էր) նոցա, եւ կամ բարգաւանճանք՝ օտար ազգաց քաջութիւն. (Խոր. ՟Ա. 13։)

Անստգիւտ բարգաւաճանօք։ Զմեծագոյն բարգաւաճանացն մրցանակս. (Պիտ.։)

Բարգաւաճանս հարուստս առ թշնամիսն ցուցանէր. (Յհ. կթ.։)

Զի՞նչ ինչ բարգաւանճանք քեզ լրութիւն անյագ որովայնին Բելայ իցէ. (Արծր. ՟Ա. 2։)

Ինձ բարգաւաճանք, եւ ոչ քեզ. (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բարգաւաճանք
accusatif բարգաւաճանս
génitif բարգաւաճանաց
locatif բարգաւաճանս
datif բարգաւաճանաց
ablatif բարգաւաճանաց
instrumental բարգաւաճանաւք