hy    |   fr

Բարգաւաճութիւն, ութեան

s.

cf. Բարգաւաճանք.

cf. ԲԱՐԳԱՒԱՃԱՆՔ.

Թելադիր բարգաւաճութեան ամենայն հասակի. (Նար. ՟Խ՟Ը։)

Ի ժողովսն նահատակին, յորս բարգաւաճութիւնն եւ քաջութիւնքն երեւին. (Փիլ. լին.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բարգաւաճութիւն բարգաւաճութիւնք
accusatif բարգաւաճութիւն բարգաւաճութիւնս
génitif բարգաւաճութեան բարգաւաճութեանց
locatif բարգաւաճութեան բարգաւաճութիւնս
datif բարգաւաճութեան բարգաւաճութեանց
ablatif բարգաւաճութենէ բարգաւաճութեանց
instrumental բարգաւաճութեամբ բարգաւաճութեամբք