usher, sheriff's officer, sergeant, lictor;
nuncio;
deputy;
cf. Նուիրանոց.
ար. եւ պ. նէֆեր. յոք. նէֆէրաթ. ῤαβδοῦχος miles gregarius, vel virgas gerens;
lictor, satelles. Զինուոր սոսկական՝ հրամանակատար. սպասաւոր ատենի. արբանեակ, պաշտօնեայ. ըստ. յն. գաւազանակիր.
Առաքեցին զօրագլուխքն նուիրակսն, եւ ասեն, արձակեա՛ զարսդ զայդոսիկ։ Պատմեցին զօրագլխացն նուիրակքն զբանսն. (Գծ. ՟Ժ՟Զ. 35. 38։)
Հրաման առեա նուիրակացն՝ եւ ոչ ի դուրսն մօտել տային (զուրացեալսն)։ Որ ոք ասէր ցնուիրակսն, թէ յապստամբացն գնդէն եմ, եւ վաղվաղակի թողուին ի ներքս. (Փարպ.։)
Չեկաց ուրուք նուիրակ առ դուրս, եւ ոչ կոչեցան պատուականք յարանց ի տաճարս նոցա. (Եղիշ. ՟Ը։)
Որպէս առաջի իշխանաց նուիրակք եւ կառապետք, եւ քարոզք. (Ոսկ. ես.։)
Իսկ վահան կոչեաց զնուիրակն, եւ ասէ, երթ կոչեա՛ զայս անուն իշխան։ Զնուիրակն եւ զդպիրն արկանել ետ ի բանտ. (Մամիկ.։)
Գրիգոր՝ որ վասն առաւելութեան, եւ վասն առոյգ եւ ուժեղ հասակի՝ քաջաց նուիրակ կոչեցաւ. (Ուռպ.։)
ՆՈՒԻՐԱԿ ասացաւ ի յետին դարս Պաշտօնեայն եկեղեցական, դեսպան հոգեւոր. ըստ իմիք որպէս լտ. նու՛նցիուս.
ի դէպ գայ այսմ ասելն Թէոփիլ. ՟խ. մկ.
Բողոք հարկանէ ի ձեռն նուիրակաց իւրոց աւետարանաց։
Ի գալ նուիրակի կաթուղիկոսին՝ կոստանդեայ եպիսկոպոսի. (Ուռպ.։)
ՆՈՒԻՐԱԿ. որպէս Նուիրանոց, կամ նուագ ոսկի եւ արծաթի.
Սկաւառակք եւ բուրվառք եւ նուիրակք եւ ճաշակք։ Բուրուառքն՝ խնկոցն ամանք, եւ նուիրակքն՝ գինւոյն, որ նուիրի. (Փիլ. ել. ՟Բ. 71։)