that offers up his prayers to God;
suppliant.
Ուր իցէ նուէր աղօթից, կամ աղօթք նուիրական. նուիրօղ աղօթից, եւ նուիրեալ աղօթիւք.
Եւ եմ պատգամաւոր աղօթանուէր ամենայն աշխարհի։ Ի սմին աղօթանուէր լուսարան կենաց. (Նար. ՟Ի՟Ը. ՟Հ՟Ե։)
Աղօթանուէր թեւօքն հալածեաց զբազմութիւն լէգէովն զօրաց։ Աղօթանուէր մաղթանօք։ Աղօթանուէր հայցմամբ. (Շար.։)
Աղօթանուէր պաղատանք. (Յճխ. ՟Ժ՟Ը։)
Ի մէջ աղօթանուէր սաղմոսացս՝ եւ խրատականս խառնել. (Լմբ. սղ.։)