that prays to God;
that addresses God in prayer.
Որ առնէ աղօթս. աղօթական. աղօթամատոյց. աղօթաւոր, եւ ուխտաւոր. աղօթք ընօղ. տուաճը.
Եհաս առ նուաստս աղօթարար սուրբ թագաւորութեանդ։ Խոնարհ եւ աղօթարար։ Աղօթարար եւ աստուածազարդ քահանայիցդ. (Շ. թղթ.։ Ոսկիփոր.։)
Հիւրք եւ աղքատք եւ աղօթարարք՝ որք գնան ի վանքն, հանգիցեն. (Կանոն. եւ Երզն. խր.։)
Աղօթարար առաքինի. (Գանձրն.։)