s.

cf. Աղօթկեր.

s.

որ եւ ԱՂՕԹԿԵՐ, ԱՂՕԹԱԿԵՐ. Աղօթարար. աղաչաւոր. բարեխօս. պատգամաւոր. (զի քեար, քէրտէն պրս. է գործ, արարք, գործել, առնել. կերտել). իպատէթքեար. տուաճը. ելչի. πρεσβευτής orator, nuntius, legatus

Աղօթկեարս արձակէր՝ առաքել նմա թիկունս օգնականութեան. (Եւս. քր. ՟Ա։)