adj.

more obscure or dim;
very small or feeble.

adj.

Առաւել կամ յոյժ աղօտ. նսեմագոյն. մթագոյն. նուազագոյն. ἁμυδρότερος, ἁμαυρότερος obscurior

Աղօտագոյն ունի զբաշխողականն երեւումն։ Լուսափայլութիւնք՝ ոմանց յայտնագոյն, եւ ոմանց աղօտագոյն բաշխին. (Դիոն.։ Մաքս.։)

Լուսոյ յաւելուած առնելով զլոյս, աղօտագունիս զսաստկագոյնն։ Ցոյցք ասացելոցն ստուգապէս ոչ երեւէին նոցա յայտնի, այլ աղօտագոյն. (Ոսկ. յհ.։)

Աղօտագոյն նրբից շարժմանց ոչ հմտանան. (Շ. իմ. եղակ.։)

Ոչ եթէ աղօտագոյն դատապարտութեան արժանի իցէ. (Բրս. բարկ.։)