adj.

consecrating, sacrificing;

s.

priest.

adj. s.

ἰεροτελεστής sacerdos, sacrorum collator, qui sacris initiat. Կատարիչ նուիրաց եւ նուիրական իրաց, կամ անձանց. սրբազնակատար. նուիրագործօղ. քահանայ.

Աստուածայնոցն կամ սրբազանիցն նուիրակատարից։ Զհամակարգսն քո աստուածատեակ նուիրակատարս։ Աստուածասէր նուիրակատարն յայտնաբանօղ է աստուածապետականին ընտրութեան։ Աստուածապետականն մեր եւ առաջին նուիրակատարն՝ մարդասէրն Յիսուս. (Դիոն.։)

Տամք ի ձեռս նուիրակատար քահանային. (Լմբ. պտրգ.։)

Ահարոն եւ ոյք ի նմանէ սպասաւորք աստուածայնոյ սրբութեան, եւ նուիրակատարօք օրինասահման պատարագաց. (Ճ. ՟Ժ.։)