to give good news, to announce;
to evangelize, to preach the Gospel.
εὑαγγελίζω, -ζομαι, εὑαγγέλλω evangelium praedico, laeta nuncio, annuncio Քարոզել զաւետարանն Քրիստոսի, կամ զվարդապետութիւն աւետարանին.
Ոչ առաքեաց զիս Քրիստոս մկրտել, այլ աւետարանել. (՟Ա. Կոր. ՟Ա. 17։ ՟Բ. 16։ Գաղ. ՟Ա. 8. 9։)
Շրջէին աւետարանէին զբանն. (Գծ. ՟Ը. 4. եւ այլն։ Հելլենաբանութեամբ ասի.)
Եւ զայ քաղաքսն աւետարանէր. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)
Աւետարանեցաւ, ուստի փառատրեցաւ. (Նար. կուս.։)
Այլ առաւել՝ Աւետել. աւետաւորել. պատմել զաւետաւոր լուր. տալ զաւետիս ի փրկութիւն հոգւոց.
Բարութիւնս աւետարանես։ Աւետարանեմ ձեզ ուրախութիւն մեծ։ Եւ այս են աւետիքն, զոր աւետարանեաց նա մեզ, զկեանսն յաւիտենականս։ Աւետարանել աղքատաց առաքեաց զիս։ Աղքատք աւետարանին։ Աւետարանեցէք օր ըստ օրէ զփրկութիւն նորա.եւ այլն։
Հանդերձեալ էր (յետ զաքարիայի) մարիամ եւս աւետարանիլ։ Աւետարանեցաւ մարիամու. (Եփր. համաբ.։)
Ի գաւթայ աւետարանեցի՛ր, եւ ոչ երկիցես յերկիւղէ. (Ածաբ. մկրտ.։)
Աւետարանեաց մարգարէական բարբառովք վասն կենսաբեր գալստեան որդւոյն Աստուծոյ. (Ագաթ.։)
Անունդ իսկ մեծիդ զգթութիւն եւ զընտանութիւն աւետարանէ։ Ի մէջ դառնութեանս մահու՝ կեանս անտարակոյսս աւետարանեն։ Աւետարանեա՛ բանիւդ օրհնութեան զկենդանութիւն իմ մահացելոյս. (Նար. ՟Ժ՟Գ. ՟Լ՟Գ. ՟Խ՟Ը։)
Կամ Հռչակել. յայտնի առնել. քարոզել.
Եւ անդ աւետարանեալ ի վերայ զնուիրական աղօթսն, եւ եդեալ ի գլուխ զթագ թագաւորութեան. (Յհ. կթ.։)
Զտուողին զօրութիւն՝ ամենահնար աւետարանէ։ Ճայթմամբ իմն աստոածայնով աւետարանէ. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Ղ՟Բ։)