adj.

red, of a fiery colour.

adj.

ἑκλάμπων. effulgens. Հրագոյն. հրացայտ որպէս զշանթ. փայլակնացայտ. հրափայլ.

Եւ որ թուխ յառաջն էր, այն ատագոյն եղեալ՝ շողս արձակէ. (Կոչ ՟Ժ՟Ե։)

Յափշտակեաց ի միջոյ հրոյն ատրագոյն շիկնեալ զերկաթն. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)

Ճաճանչանայր նուիրականն յատրագունիցն առաջին. (Մագ. լ։)

Երեսացն ատրագոյն շառագունութեամբ. (Յհ. կթ.։)