s.

stability;
representation;
establishment.

s.

ԱՐՁԱՆՈՒԹԻՒՆ ԱՐՁԱՆՈՒՄՆ. στήλωμα columna (իբր condemnatio ) Հաստատութիւն իբր արձանի կառուցելոյ. ամրութիւն. եւ Կառուցումն. հաստատուն կանգնումն.

Զաւակն սուրբ արձանութիւն նորա. (Ես. ՟Զ 13։)

Իբրեւ կնքեալ էին արձանուեւիւնք վիմին, ել նա ի գերեզմանէ անտի. (Արզն. մտթ։)

Առ այս հայի նուիրական սեղանոյն արձանումն. (Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif արձանութիւն արձանութիւնք
accusatif արձանութիւն արձանութիւնս
génitif արձանութեան արձանութեանց
locatif արձանութեան արձանութիւնս
datif արձանութեան արձանութեանց
ablatif արձանութենէ արձանութեանց
instrumental արձանութեամբ արձանութեամբք