even;
conjoined, united, equal, alike, similar;
level, without odds, equally;
close to;
conjointly, with, together;
pair, couple;
—ք, —ք կշռոց, balance;
a coach and two or four;
— պարանոցին, nape of the neck;
— մի եղանց, a yoke of oxen or bullocks;
—ք իշոց, a couple of asses;
—ք կաքաւուց, ատրճանակաց, brace of partridges, of pistols;
— մի կօշկաց, a pair of boots;
—, — ընդ, directly, forthwith, as soon;
— ընդ բանին եղեւ, no sooner said than done;
—ս —ս, in pairs, by twos, two and two.
δισσοί bini Երկու կրկին. երկու հատ, երկերկու, ջուխտ.
Երկու աչօք եւ ականջօք զուգիւք. (Փիլ. այլաբ.։)
Երկու աչօք, եւ զուգիւք ականջօք. (Եղիշ. խաչել.։)
Որովք՝ զուգիւք ներգործել բնաւորեաց ... աչօք, ականջօք. եւ այլն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Եւ յերկրագործ տեսակ կենդանւոյն հաւասարապէս զուգիցն իմաստասիրել առ ի գիւտ կերակրոյն. (Երզն. քեր.։) (Իսկ ջուխտ կամ չիֆթ, հակադրեալ միակ կամ միաւոր գոլոյ, Դա՛ր ասի, եւ ո՛չ Զոյգ)։
ԶՈՅԳ. ա. ἵσος (յորմէ թ. էշ). aequalis, par (թ. պարապար). ἱσάριθμος aequi numeri καταλλήλος congruus, tantidem Հաւասար, համեմատ, նման, համաչափ, նոյնչափ. հաւսար, անոր չափ.
Ըստ նմին օրինակի լինիցին զոյգ ի խոյակացն (կամ զոյգք խոյակաց նորա) ի մի զանգուած. (Ել. ՟Ի՟Զ. 24։)
Ի մէջ մեծամեծաց մի՛ զոյգ լինիջիր. (Սիր. ՟Լ՟Ե. 13։)
Քառասուն աւուրս, եւ զոյգ գիշերս։ Հինգ կանգուն երկայնութիւն էր, եւ ի զուգից լայնութիւն։ Երկայնութիւն եւ լայնութիւն զոյգ ունի։ Ինքնասէր եւ անաստուած է միտքն, որ կարծէն զոյգ գոլ Աստուծոյ։ Ո՛չ զոյգ ինչ, եւ ո՛չ լաւագոյն քան զԱստուած (կայ ինչ)։ Որ բախտիւք անզոյգ են, եւ զոյգ եւ նման ազգակցութեամբ վարին։ Զոյգս տալով անզուգից։ Զուգիւ թուովն. եւ այլն. (Փիլ.։)
Զուգիւք զուարճանալ զարմիւք. (Պիտ.) այսինքն զուգաթիւ վեց վեց ուստերօք եւ դստերօք։
Ոչ ունելով իւր զոյգ։ Խորհելն յաղագս Աստուծոյ, եւ ճգնազգեցիկ լինել, զոյգ՝ երկոցունց. (Խոր. ՟Ա. 28։ ՟Բ. 89։)
Ոչ զոյգ է՝ գիտութեամբ եւ անգիտութեամբ մեղանչելն. (Մխ. երեմ.։)
Ցուցանել ի զուգէն զզոյգն. (ձեռնարկ ի նմանեաց). (Անյաղթ պորփ.։)
Քանոյն մանաւանդ եղիցի յատուկ՝ զոյգ եւ անզոյգ ասիլ. այսինքն հաւասար եւ անհաւասար. (Արիստ. քանակ.։)
Զոյգ եւ զնման ներկուածսն։ Զոյգ եւ կշիռ զիւրաքանչիւրն արարեալ. (Նիւս. կազմ.։)
Երրորդութիւն ո՛չ իրաց անհաւասարից թիւ, այլ զուգաց եւ համապատուոց. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)
ԶՈՅԳՔ. գ. լծ. յն. ζεῦγος, ζυγός . լտ. jugum, par. պ. զէվճ. Երկակ իրք կամկենդանիք զուգեալք. կրկնակքն նմանեաց. որ եւ ԱՄՈԼՔ, եւ ԼՈՒԾՔ ասին. ջուխտակը, ջուխտ մը.
Զոյգք իշոց։ Զոյգս ձորձոց. (Դատ. ՟Ժ՟Թ. 3. 10։ ՟Ժ՟Է. 10։)
Զոյգք տատրակաց. (Ղեւտ. ՟Ե. 11։)
Բեռինք զուգից ջորւոց. (՟Դ. Թագ. ՟Ե. 17։)
Ես եւ դու հեծեալ էաք ի զոյգս. այսինքն ի կառս զոյգ մի ձիոց. (՟Դ. Թագ. ՟Թ. 25։)
Զոյգք զոյգք եզանց. (՟Գ. Թագ. ՟Ժ՟Թ. 19. 21։)
Մի՛ առնիցէք անիրաւութիւն ի դատաստանի՝ ի չափս եւ ի կշիռս եւ ի զոյգս։ Զոյգք արդարք, եւ չափք արդարք, եւ կշիռք արդարք, եւ կապիճ արդար լիցի ձեզ. այսինքն երկթաթ կշռոց. թէրազի. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Թ. 35. 36։)
Իբրեւ զզոյգս ձիոց. (Նար. խչ.։)
Զուգօք հաւուցն ընծայութեամբ ... պատարագել Տեառն հոգւով եւ մարմնով ըստ զուգացն օրինակի. (Տօնակ.։)
Զերկուց եւեթ զզուգացն, թէ որպէս կոչեացն՝ յայտ արար, զպետրոսեանցն եւ զյովհաննեանցն. (Ոսկ. մտթ. ՟Բ. 7։)
ԶՈՅԳ. մ. ἵσον, ἵσως, ἑπίσης aequaliter, aeque, pariter, pares, simul. վր. զօգադ. Հաւասարապէս. միօրինակ նոյնպէս. ի միասին. միանգամայն. միապէս, մէկ չափով, միատեղ.
Զամենեսեան զո՛յգ սիրէ. (Ոսկ. ես.։)
Զոյգ տարցին։ Զոյգ մատուցանել. եւ այլն. (Փիլ. քհ.։)
Զոյգ ընդունել։ Զոյգ ընդունին. (Պորփ.։)
Երկոքին զոյգ ուրախ լինէին ի նմա. (Եզնիկ.։)
Պատշաճ էր զընթերցուածսն ... զոյգ ի զատիկն կատարել. (Արշ.։)
Այգուցն ես եւ դու զոյգ երթիցուք յեկեղեցին. (Ճ. ՟Ա.։)
Զոյգ տուաւ պատուիրան շաբաթու թագաւորաց եւ ռամկաց. (Մխ. երեմ.։)
Յամպոյն զոյգ ելանէ ձայնն եւ հուրն. (Շիր.։)
Ի մէջ բարկութեանն դարձեալ զոյգ զողորմութիւն (ցուցանել). (Նար. ՟Ծ՟Բ։)
Արդարք եւ մեղաւորք զո՛յգ կրեն. (Վրդն. ծն.։)
Զոյգ առ զոյգ բանակեցաւ հակառակ նմա. իմա՛ դէմ ընդդէմ. (Պտմ. աղեքս.։)
Նա զմարմինն գոհութեամբ եւ զոյգ ետ, եւ դու մի՛ հացիդ տժգոհ եւ անզոյգ տանիր. իմա՛։ անդորր ոգւով. որպէս լտ. (Տօնակ.։ Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
ԶՈՅԳ. Հանգոյն. նման. ոչինչ ընդհատ. ըստ.
Եւ դու (հոգիդ սուրբ) զոյգ նորին (որդւոյ՝) արդարացուցիչ։ Զոյգ յուսոյ մերոյ եւ խնդրուածոց գտանեմք զօգնութիւն նորա. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)
Ո՛չ զոյգ առաջնոցն. (Մխ. երեմ.։)
Զոյգ հոգեւորացն բարբառին բանից։ Զոյգ մարնոյն՝ եւ ոյժ սաստիկ ունելով. (Խոր. ՟Ա. 43։ ՟Բ. 5։)
ԶՈՅԳ ԸՆԴ, կամ (լոկ) ԶՈՅԳ. Ի միասին եւ նոյնժամայն. համանգամայն.
Ընդ մէջ կտրէր զայրն, եւ զոյգ ընդ պարանոցին զգլուխ երիվարին. (Խոր. ՟Բ. 82։)
Արագապէս զոյգ ընդ բանին՝ ետ ըզմեռեալն ըստ հրամանին. (Շար.։)
Լըսել հոտեալն ի տապանին, եւ գալ արտաքըս զոյգ ձայնին. (Շ. խոստ.։)
Զիա՞րդ զոյգ նուազելոյն՝ եւ առաւելաւ. այսինքն ընդ նուազիլն. (Շ. յկ. ՟Ծ։)