Անկ, ից

adj.

ԱՆԿ որ եւ գրի ԱՆԳ. Անկաւոր. յանկաւոր. պարտուպատշաճ. դիպող. ինչ որ մէկին կինկնայ, յարմար. տիւշէր. ճայիզ. միւնասիպ. մէնսուպ. ἑπιβάλλον, κατάλληλον, καθήκον, δέον. conveniens, congruus.

Համեմատութեամբ անկից իւրաքանչիւր ումեք։ Կամեցեալ ինչ իմանալ յարժանաւորացն եւ յանկից։ Գործեսցէ զանկսն իւր։ Իւրաքանչիւր ուրուք զըստ անգիցն ի կիր առեալ։ Շարժեսցին ի մտացն առ անգսն իւրեանց։ Զզոյգն եւ զիւր անգն։ Զանգ եւ զդէպ անուն գաւառականաց՝ ոչ յապաղեաց կոչել քոյր. (Փիլ.։)

Ճանաչել իւրաքանչիւր ումեք զիւր ինքեան անկ։ Զողորմածացն անկս. (Պիտ.։)

Ընտրել զանկսն. (Բրս. գոհ.։)

Անձանց իւրեանց անկս եւ պատկանաւորս։ Յանկսն իւր հպեսցի. (Սարկ. հանգ. եւ Սարկ. քհ.։)

ԱՆԿ Է. դիմազ. Պատկանի. պատշաճ է. ի դէպ է. կինկնայ. տիւմէր. ճայիզտիր. καθήκει. convenit, pertinet.

Նա է սկիզբն որդւոցն նորա, եւ նմա ա՛նկ է անդրանկութիւնն։ Մինչեւ եկեսցէ՝ որում անկն է։ Վասն զի Տոբիայ անկ իսկ է ժառանգել զնա։ Քեզ անկ է առնուլ զմանուկն իմ. (Օրին. ԻԱ. 17։ Եզեկ. ԻԱ. 27։ Տոբ. Գ. 25։ Է. 9։)

Որպէս ա՛նկ եւ յարմար էր եւ վայել էր ամուսնի, յանձն առնոյր. (Փիլ.։)

Ինձ ա՛նկ է իշխանութիւնն, ինձ պատշաճ է. (Եւս. քր. Ա։)

Այս պարգեւք ո՛չ ամենեցուն անկ. (Եղիշ. Ե։)

Մասնաւոր կրիւք՝ որ փրկչին անկ. (Արշ. ԻԳ։)

Գրեսցուք՝ եթէ բժշկեալքն էին ինչ նմա անկ. նա՛ ոչ թագաւորութեանն ինչ անգ էր. (Եզնիկ.։)

Միթէ ի նա ինչ ա՞նկ իցէ վկայութիւնդ. (Սեբեր. Բ։)

s.

ԱՆԿ յանկ, կամ յանգ Իբր վախճան. լրումն. անկումն ի նպատակ. cf. Յ, cf. ՅԱՆԳ. եւ cf. ՅԱՆԿ ԵԼԱՆԵԼ, ՀԱՆԵԼ. եւ այլն։