adj.

equal to God;
(the Man-God).

s.

Ի մեզ ո՛չ վարի որպէս յն. ἱσόθεος deo par Հաւասար Աստուծոյ. այլ դնի փոխանակ այնր՝ Զոյգերկնային, եւ Զուգական Աստուծոյ. բայց վարի որպէս յն. ὀμόθεος simul deus այսինքն Համանգամայն Աստուած. որ զՔրիստոսէ եւեթ ասի.

Կատարեալ՝ ո՛չ վասն Աստուածութեանն միայն, քան զոր ոչինչ է կատարելագոյն, այլ եւ յաղագս առելոյն եւ օծելոյ աստուածութեամբն, եւ եղելոյ՝ որպէս որ էօծն, եւ համարձակիմ ասել՝ զուգաստուած. (Ածաբ. ի պասեքն. որ ի Լծ. գրի նաեւ Զոյգաստուած, եւ մեկնի խառն ընդ ՟Ա նշ.)

Հաւասարաստուած (ասէ) զմարդկութիւնն միաւորեալ ընդ աստուածութեան. փոխանակ ասելոյ՝ միանգամայն Աստուած.

յոր միտ գրի եւ ի Տօնակ.

Արար զուգաստուած՝ վասն անճառ միաւորութեանն. այն է, զոր այլուր ասաց նա ինքն Աստուածաբանն,

այն է, զոր այլուր ասաց նա ինքն Աստուածաբանն.

Աստուած մարդացաւ, մարդն աստուածացաւ. այսինքն Աստուած էառ զմարդկութիւն, որով մարդկութիւնն անձնաւորեցաւ Աստուածային ենթակայութեամբ բանին. նմին իրի ոչ յաւելաւ թիւ յերրորդութեան։