Դոյզն. դոյն ինչ. խուն ինչ, սուղ. եւ Սակաւագիւտ. պ. տուն.
Աչք ի յերկրէ ի դուն ժամու հասանեն յերկին։ Ի դուն ժամանակի։ Եւ ոչ դուն մի ժամ. (Փիլ.։)
Ընդ զօրութիւն տեառն միաբանեալ հաւատք կնոջն, որ ակն է մտացն, փրկութիւն եղեւ հրաշալի, եւ (ի) դուն ամանակի. (Երզն. մտթ.։)
Դուն ինչ դրութիւնս. (Նար. խչ.։)
Մի՛ զդուն ինչ եւ եւ զանօսր ի մէջ բերեր. (Ոսկ. ես.։)
Դուն եւ նուազ է առաքինութիւն, մինչ զի եւ ոչ սակաւուց անգամ հասանելի. (Փիլ. իմաստն.։)
ԴՈՒՆ ԻՆՉ. մ. Դոյզն ինչ. փոքր մի. խուն մի.
Դուն ինչ նկատել. (Նար. մծբ.։ Լմբ. եկեղ.։)
Դուն ինչ ասացից. (Յհ. իմ. ատ.։)
Եթէ դուն ինչ երեւիցի օրինակ այլաբանութեան. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
ԴՈՒՆ ՈՒՐԵՔ. մ. Ու՛ր ուրեմն. հազիւ երբէք. սակաւ ուրեք.
Դուն ուրեք այլք. (Պորփ.։)
Դուն ուրեք կարեմք ընդ աղօտ նկատել. (Լմբ. սղ.։)
Դուն ուրեք երբէք բերիլ բարկութեամբ. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)