mud, mire, dirt;
ընդ — գալ, to get splashed, to be covered with mud.
ՑԻԽ որ եւ ՑԵԽ. πηλός, βόρβορος coenum, lutum. Տիղմ. գայռ. չամուր.
Ո՛չ այնպէս ցիխն վնասէ աչաց, իբրեւ զլկտի երեսն տեսանել։ Կամի այնպիսին, թէ մարմինն կնդ ցիխ գայր, եւ ոչ մորթն (կօշկաց)։ Ընդ ցեխ գայցէ, փոշւով ծածկիցի։ Զոգիսդ ամենեւին ի ցիխ ընկեցեր։ Լա՛ւ էր տղմով եւ ցխով ծեփել զերես. (Ոսկ. մտթ.։)
Որ զանըեալն ի ցիխն յարուցանել կամի, եւ ինքն ցխոտի. (Բրսղ. մրկ.։)
Ընդ ցիխ (կամ ցեխ) աղբոյն եւ տղմոյն (ի փորի) որդունքն զուղիցին. (Մանդ. ՟Ժ՟Զ։)