hy    |   fr

Անընդունակութիւն, ութեան

s.

incapacity, inability.

s.

Իբր չընդունելն. անհաւանութիւն. որ եւ ԱՆԸՆԴՈՒՆԵԼՈՒԹԻՒՆ.

Զի մի՛ ինքն լիցի պատճառ, այլ հրէից անընդունակութիւնն. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անընդունակութիւն անընդունակութիւնք
accusatif անընդունակութիւն անընդունակութիւնս
génitif անընդունակութեան անընդունակութեանց
locatif անընդունակութեան անընդունակութիւնս
datif անընդունակութեան անընդունակութեանց
ablatif անընդունակութենէ անընդունակութեանց
instrumental անընդունակութեամբ անընդունակութեամբք