cf. Անընդդիմակ.
ԱՆԸՆԴԴԻՄԱԿԱՅ ԱՆԸՆԴԴԻՄԱԿԱՑ Որում չիք ոք՝ որ ընդդէմ կայցէ բանիւ կամ գործով. որում անհնար է հակառակ կալ. անհերքելի. անվանելի. դէմ չի կեցուիր. գարշը տուրուշմազ՝ գօնմազ.
Զանընդդիմակայ սքանչելիս։ Յիշէր զանընդդիմակայ զօրութիւնն. (Փարպ.։)
Անընդդիմակաց ի հակառակորդաց. (Ագաթ.։)
Յիշել զանընդդիմակաց զնահատակութիւնս։ Առեալ զանընդդիմակաց հրամանն. (Կորիւն.։)
Անընդդիմակաց՝ ընդդէմ նոցա՝ զէն եւ ախոյեան. (Անան. եկեղ։)
Իշխանութիւն անընդդիմակաց. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 15։)
Մերթ՝ այն որ չկարէ ընդդէմ կալ. անկարող յընդդիմանալ. գարշը տուրամազ՝ գօյամազ.
Թէպէտեւ զանընդդիմակայ չափաւորութիւն իւրեանց գիտէին. (Փարպ.։)