to corrupt, to spoil;
to alter, to change, to falsify;
to contaminate, to soil, to dirt, to spot;
to cause to rot, to putrefy;
to deform, to disfigure;
to deprave, to seduce;
to pollute, to profane;
to poison, to infect;
to vitiate;
to debauch, to lead astray;
— զկոյս, to deflour, to debauch;
— զսիրտ, to corrupt the heart;
— զտեսիլ մորուաց, to shave;
— զառողջութիւն, to ruin the health;
— զբարս, to corrupt the morals;
— զօդ, to infect the air;
— զհամբաւ, to libel;
— հրոյ զլերինս, to consume, to burn, to devour the mountains;
— զխորհուրդս ուրուք, to render useless advice;
— զմիտս, to seduce.
(ի Ապ, եւ Ակն). ἁφανίζω. ab aspectu removeo, ex oculis tollo, perdo. Բառնալ եւ աներեւոյթ առնել յաչաց. անհետ առնել. սատակել. կորուսանել ի միջոյ. ջնջել. աչքին առջեւէն կորսընցընել, փճացընել. նապէտիտ էթմէք, եօզ էթմէք, իզինի թօզունու պրագմամագ.
Այր՝ որ համարեցաւ սատակել զմեզ, զնա ապականեսցուք։ Հալածեցից զթշնամիս իմ, եւ ապականեցից զնոսա։ Ապականել նմա զնոսա ըստ բանին տեառն։ Ապականեաց յէու զբահաղ յիսրայէլէ։ Առաւել քաքն զազգսն, զորս ապականեաց տէր յերեսաց որդւոցն իսրայէլի։ Անիծանիցէ զքեզ, եւ ապականիցի. եւ այլն։
Զայլափառիցն ապականել զծաղր. (Որպէս եւ Պրպմ. ՟Խ՟Գ.) իմա՛, անհետ առնել։
Զի ապականեսցեն ի բաց զչար իմաստութիւն չարին. (Յհ. կթ.։)
φθείρω, διαφθείρω (լծ. հյ. վթարել, վատթարել). corrumpo. Եղծանել. խանգարել. աւերել. վնասել. աւրել. պօզմագ, պէրպատ էթմէք.
Ապականել զերկիր. զբերս երկրին, զվճիռ, զերեսս, զտեսիլ մօրուաց, եւ այլն։
Հուր՝ որ ապականիցէ զլերինս. (Ագաթ.։)
Մի՛ զարմանար դու ընդ առիւծս որ բնակեալ էին ընդ նմա, եւ ապականէին զնա. (Եփր. ծն.։)
Ապականեալ էր մարմինն ի չարաչար ցաւոց։ Ամենայն բարեկարգութիւն վրդովեալ ապականէր. (Խոր. ՟Բ. 29։ ՟Գ. 56։)
Ապականեսցին միտք ձեր ի միամտութենէն որ ի քրիստոս։ Մարդք ապականեալք մտօք. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Ա. 3։ ՟Բ. Տիմ. ՟Գ. 8։)
կարգ մտացն որ ի բանիցն ապականէր՝ յայն ոչ հայեցան. (Կիւրղ. ծն.։)
μολύνω, polluo, inquno, σπιλόω, maculo, foedo, labem adspergo, διαφθείρω, decorrumpo. Պղծել. աղտեղել. արատել. մուրտարլամագ.
Ամենայն երանք ապականեսցին գիջութեամբ. (Եզեկ. ՟Ի՟Ա. 7։)
Ապականեալ զկոյս մի՝ գնաց փախստական. (Եզնիկ.։)
Լեզու հաստատեալ է յանդամս մեր, որ զամենայն մարմինն ապականէ. (Յկ. ՟Գ. 6։)
Ապականեցան, եւ պղծեցան յանօրինութեան իւրեանց. (Սղ. ՟Ծ՟Բ. 1. եւ այլն։)
καταβρώσκω. depascor, devoro. Ճարակիլ. ափել. ծախել.
Դդրունքն ապականեալ ի հրոյ։ Դրունք նորա ապականեալ էին ի հրոյ. (Նեեմ. ՟Բ. 3. 13։)
Յապականող կիզողէ. (Պիտ.։)