to damage, to spoil;
to corrupt;
to ruin, to shatter;
to rumple, to crumple.
(լծ. թ. փետէր, վնաս. եւ յն. քաթերէ՛օ). καθερέω destruo, diruo συγκόπτω concido. Աւերել, եղծանել, քակել, կործանել, խանգարել. վեր ի վայր առնել.
Տեսին զվարագուրաձիգսն խաթարեալս. (՟Ա. Մակ. ՟Դ. 38։)
Ի բռնամարտիկ ի կռուին ի շրջանակին առանց խաթարելոյ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Կագին, զմիմեանս ուտեն, զերեսս խաթարեն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։)
Խաթարել, եղծանել զհաւատն. (Նիւս. կազմ.։)
Խաթարել զմիտս մեր. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Նայել զյաւէտ խաթարեալ կերպարան բնութեանս. (Նար. ՟Ի՟Ե։)
Զուղիղ բանն խաթարեալ եղծին. (Երզն. մտթ.։)