to hurt, to iujure, to prejudice, to damage, to bring loss or harm, to offend, to wrong, to shock, to wound;
— միմեանց, to injure one another.
βλάπτω, ζημιόω noceo, laedo ἁδικέω injuriam facio, inique opprimo συντελέω consumo. (տր. խնդ) Վնաս տալ՝ բերել՝ հասուցանել. անիրաւել, իլ. զրկել. մեղանչել ումեք կամ իմիք. ապականել. սանանել. զէն տալ.
Ոչինչ վնասեաց նմա։ Վնասեցէ ինչ ընկերի իւրում։ Զվնասն՝ զոր վնասեաց (ումեք)։ Անմտաց անցեալ առ նոքօք՝ վնասեցան։ Վնասեցան առ ի չճանաչելոյ զբարիս։ Եւ զի ոչ վնասէին յառաջագոյն զրկեալքն՝ գոհանային։ Իբրեւ գաւով ինչ ի նմանէ կամ ի հրէից անտի զայրն վնասեալ։ Մի՛ վնասէ՛ք երկրի, մի՛ ծովու, մի՛ ծառոց.եւ այլն։
Եւ հյց. խնդ.
Ձէթ եւ գինի մի՛ վնասեսցես. (Յայտ. ՟Զ. 6։)
Որքան սաստկագոյն եւ հաւաստի տեսանել ոք կամիցի (զարեգակն), այնքան զզգայութիւնսն վնասէ. (Առ որս. ՟Բ։)
Մարդ զանձն վնասէ ի կամիլն զայլսն վնասել. (Ոսկ. գծ.։)
Եթէ իցես փոյթ, մանկութիւն զքեզ վնասել ոչ կարէ. եւ ո՛չ սմա (դանիէլի) մանկութիւն ինչ վնասեաց։ Մի՛ սգասցուք աւուրս բազում. զի մի՛ զննջեցեալսն եւ զմեզ ընդ նմին վնասեսցուք. (Ոսկ. ապաշխ. եւ Ոսկ. ննջ.։)
Վնասեսցէ զիրացն բնութիւն. (Կիւրղ. գանձ.։)
Վնասիցեն զմեզ (գազանք)։ Որք վնասեն զերեւելիս եւ զաներեւոյթս յուղղութենէ։ Եւ զհարժարելոցն հոգիսն վնասեն. (Յճխ. ՟Դ. ՟Ե. ՟Ժ՟Բ։)
Զժողովուրդն վնասեն։ Զի՞նչ վնասեսցեն զիս պարտիքս։ Որ զանձն իւր ո՛չ վնասեսցէ, նա եւ ոչ զեղբայրն վնասէ. (Խոսր.։ Նար. ՟Ծ։ Վրք. հց. ՟Բ։)