flock, herd, cattle;
fields, country.
ԱՆԴԵԱՅՔ, եայց. կամ ԱՆԴԻ, դւոյ, ւոց. եւ դիոյ, ոց ԱՆԴԵԱՅ ԱՆԴԵԱՅՔ. βοῦς. bos, armentum. Պաճար. արջառ. նախիր. ջոկ զուարակաց եւ երնջոց. (իբր այն՝ որ ճարակի կամ պահին ի վայրս անդոց.) եզ՝ կով, պախրէ. սըզըր, տավար. եբր. պաքար.
Յանդեայ ընթացաւ Աբրահամ։ Եղեն նորա խաշինք, անդեայք, եւ էշք։ Օրհնեսցէ զանդեայս արջառոց քոց, եւ զհօտս ոչխարաց քոց. եւ այլն։
Զերամակս ձիոց, եւ զդասակս անգէոց, եւ զհօտս ոչխարաց. (Յհ. կթ.։)
Լուաւ զձայն բարբառոյ խաշանց եւ անդեայց. (Մծբ. ԺԳ։)
Հօտք անդէից արօտականաց. (Լաստ. ԺԸ։)
Զուարակ մի յանդւոյ։ Դասակք անդւոց կամ անդիոց. եւ այլն. ի սուրբ գիրս, եւ առ այլ մատենագիրս։ Գրիչք եւ զհոլովս ԱՆԴ բառիդ շփոթեն ընդ ԱՆԴԵԱՅՆ. զոր օրինակ
Ի փշագետին անդւոց (այս ինքն անդոց) սահման դալարոյ։ Ժողովեցից ի պարարտութենէ անդիոց։ Անդւոց պտղաբերութիւն։ Զանդւոցն բարութիւն. եւ այլն։