confiding, trusty, unsuspicious;
— լինել, to be sure, reassured;
to trust;
— առնել, to strengthen, to reassure, to remove one's fears, to give one's word for;
— եմ զի, I am sure, I am convinced that, I do not doubt that;
— լերուք յիս, rely, reckon on me;
ոչ էր — յերեւելիսս, he had not placed his hopes in wordily things.
(որպէս թէ Վեստ կամ իւստ ՝ այսինքն գեր ի վերոյ՝ քան զահ. լծ. եւ պրս. քիւստախ, անահ, յանդուգն, եւ սէրպէստ ). Անվեհեր. աներկիւղ. ապաստանեալ. ապաւինեալ. համարձակ, կամ հաւատս ընծայօղ. եւ Ապահով. ուստի ասի Վստահ եմ կամ լինինմ. πείθομαι, θαρρέω confido, suadeor, audeo եւ այլն. Համարձակիլ. յապա հովիլ. դնել յուսով ի մտի.
Վստահ է ի նա սիրտ առն իւրոյ։ Յայդ ինչ մի՛ վստահ լինիցիս։ Վստահ էին, զի արարեալ էին ընդ սեղանովն մուտ անյայտ։ Վստահ ես յանձն քո։ Եթէ ոք վստահ յանձն իցէ։ Վստահ եմ յայդ։ Վստահ եմ կապանօքս իմովք։ Վստահ եմք ի ձեզ տերամբ.եւ այլն։
Ոչ իսկ էր վստահ յերեւելիսս. (Իսիւք.։)
Եւ նոքա վստահ ի դաշինսի՝ խաշամբք եւ տամբ՝ կահիւ եւ կաղմածով խաղային՞ (Եւս.քր. ՟Ա։)
Կամ ՎՍՏԱՀ ԱՌՆԵԼ. πείθω fidem facio, securum reddo. Յուսադիր լինել. քաջալերել. յապահովել.
Որով վստահ առնէ մուծանել զնոսա յերկիրն բարի։ Վստահ առնէ զիմաստունն նման գոլ աստուծոյ. (Նախ. օրին. եւ Նախ. առակ.։)
Վստահ առնէ զնոսա ի հոգւոյն սրբոյ գործակցութիւն. (Իգն.։)