free city;
chief-town, capital, seat of Government;
royal guard;
royal, kingly;
terrestrial.
լծ. հյ. Ոստ. (իբր բարձր տեղի, բլուր) եւ Ազատ, վեստ, վստահ, ապաստան, աստիճան եւ այլն. թ. իւսթիւն, սէթ (վերագոյն. բարձր դիրք). պ. իւսթամ, ուսթամ, ասիթան, ասիթանէ. (սեամ. դուռն արքունի. արքայանիստ քաղաք). յն. ա՛սդի. յորմէ լտ. ա՛սդու. մայրաքաղաք, մանաւանդ Աթէնք։
Ապա Ոստանն է Քաղաք ազատ եւ բարձրապատիւ, արքունական կամ իշխանական յայլեւ այլ գաւառս հայոց. զքաղաք Դուին (որ թարգմանի բլուր), վաղարշապատ, երուանդաշատ, հադամակերտ, նախճաւան, դարոյնք. եւ այլն. որպէս եւ արքունիք պարսից. եւ շահաստանն նիւշապուհ։ Տե՛ս յաշխարհագր. ըստ (Փարպ.։ Խոր.։ Արծր.։ Ղեւոնդ. եւ այլն։)
ՈՍՏԱՆ. ա. Ոստանեայ. այսինքն արքունական, ազատական.
Զոստանն անուանեալ կողմանց այնոցիկ ազատութիւն՝ ի զարմից սորա ասէ լեալս իբր թագաւորական զարմս։ Յարուցեալ գունդս, եւ ոստան անուանեալ ... յարուցին գունդս անուամբ արքունի ... (որպէս եւ յառաջն էր) ի զարմից թագաւորացն առաջնոց. (Խոր. ՟Ա. 29։ ՟Բ. 7։)
Յանգեղ տանն, աշխարհն՝ ոստան արքունի լեալ էր վաղ. (Բուզ. ՟Ե. 18։)