cf. Անստգիւտ.
ԱՆԸՍՏԳԻՒՏ ԱՆՍՏԳԻՒՏ Ըստ յն. անըստգիտելի. ἁκατάγνωστος. irreprehensibilis, qui damnari nequit. Ուր չիցէ ստգիւտ կամ ինչ մի ըստգտանելի. անպարսաւ. անարատ. անթերի. կատարեալ. ստոյգ. անկասկած.
Ոչ մի ինչ պակասութիւն ի բոլորն անդամոց, յամենայնէ այսպիսեացս անըստգիւտ եղեալ. (Պիտ.։)
Անըստգիւտ հաւատով։ Անըստգիւտ սրտիւ վստահ։ Անստգիւտ ուրախութիւն, կամ հաստատութիւն. (Լմբ.։)
Անստգիւտ բարգաւաճանօք. (Պիտ.։)
Անըստգիւտ գանձ. (Նար. ՟Ի՟Ը։)
Եւ ոչ ստգտեալ ի խղճէ անձին. անխիղճ. (որ եւ վերածի ի նախագրեալս).
Զմեղացն մահ որպէս զկեանս սիրով եւ անըստգիւտ մտօք ողջունեն։ Անստգիւտ մտօք բերին ընդ նոյնն (ընդ մեղս). (Լմբ.։)
Իրք՝ ստգտանօք մտաց դատապարտիմք, նորա է, եւ անստգիւտն՝ մեր. (Լմբ. էր ընդ.։)