cf. Վեստ.

adj. s.

ՎԷՍՏ կամ ՎԵՍՏ. (յորմէ Վստահ). Ազատ. ազնուական. քաջ. վեհ. իշխան մեծ. սօյզատէ, քիշեզատէ, աղա, պէյ, փաշա.

Առ վէստն վահրամ որդի իւր։ Որպէս զգովասանական վեհիդ իմոյ սեպհական վէստիդ վահրամայ։ Վէստ եւ պատրիկ եւ պռոտոսպաթար։ Մագիստրոս, վէստ եւ տուկ. (Մագ. ՟Ժ՟Թ. ՟Ի. ՟Խ՟Ե. ՟Ծ՟Բ։)

Մեծապատիւ վեստն սարգիս շինեաց զսուրբ քաւարանն ... յանուն սրբոյն սարգսի. (Սամ. երէց. յորմէ եւ Կիր. պտմ.։)

Անյայտ տեսանի իմաստ բանիս.

Ուր վիստ առիւծքըն վեստառին, շէկք եւ խարտեաշք կարմըրերփին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)