to suffer damage, to get spoiled;
to get out of repair.
ἠττάομαι, ἠσσάομαι superor, deficio. որ եւ ՎԹԱՐԱՆԱԼ. Վատթարիլ. կթոտիլ. յաղթահարիլ. աւերիլ. եղծանիլ. վնասիլ.
Ո՛չ առ բարեօքն՝ արտաքնոցն ծաղր (ազդեսցէ), իբր զի ի զեղխութենէ նոցա վթարիլ. (Առ որս.։)
Որթն վթարեալ ի դառնաշունչ օդոց. (Պիտ.։)
Նաւթիւ ծեփեսցես ներքոյեւ արտաքոյ. զի թէ արտաքին կողմն վթարեսցի ինչ, ներքինն արգելեսցէ զջուրն. (Վրդն. ծն.։)