adj.

voluntary;
powerful;
self-sufficient;
— լինել, to take too much liberty, too great a latitude;
— լինել յիմն, to dare to undertake something, to attempt, to dare, to presume;
— լինել յիւր որդիս, to kill one's children with one's own hands;
— խեղդամահ սատակիլ, to strangle, or choke one's self, to commit suicide

adj. adv.

αὑτόχειρ qui sua manu facit. Որ իւրով ձեռամբ առնէ, անկարօտ օգնականութեան այլոց, կամ գործեաց. եւ ԻՒրովի. ինքնին.

Ինքնաձեռն աջ զօրեյութեան. (Նար. գանձ հոգ.։)

Նետաձգութեամբ ինքնաձեռն որսալով (եւ ոչ որոգայթիւք)։ Եւ եթէ ինքնաձեռն իսկ, սակայն ակամյ ոչ զայլ ոք սպանցէ. (Պղատ. օրին. ՟Ե. ՟Թ։)

Ի յաղօթելն յարօթից լիէի, բայց եւ ինքնաձեռն ի վրեժխնդրութիւն ունողացն էի. (Պիտ.։)

Ինքնաձեռն խեղդամահ սատակէր. (Պիտ.։)

ԻՆՔՆԱՁԵՌՆ. իբր Ձեռնասուն.

Անմնջոց դիմօք ուսեալք յաստուծոյ ինքնաձեռն ի նմանէ ընտրեցան. (Հ. կիլիկ.։)

ԻՆՔՆԱՁԵՌՆ. Ձեռներէց. յանձնապաստան. յանդուգն.

Երիկեանք ոմանք եւ եռանդեաք ի թարմար արուեստից դիմեալք ինքնաձեռն ճեպով աստուածաբանութեանն աւանդիւք. Առ որս. ՟Դ։ Եւ այս ոչ ինքնաձեռն հաարձակութեամբ վստահացեալ ՛ն զորութիւն. (Երզն. քեր.։)

ԻՆՔՆԱՁԵՌՆ լինել. Ձեռներեց լնել. համարձակիլ. Որո՞վ իրօք ինքնաձեռն լինելով՝ յայսպիսի չարգրծութիւնս յանդգնեալ բերէր. (Պիտ.)

Հեթում զաթոռ թագաւորութեան իւրոյ վստահանայ յեղբայրն իւր ի սմբատ ինքնաձեռն եղեալ օծանի թագաւոր. (Ոսկիփոր.։)

Կամ իշխել ձեռն մխել, եւ ինքնին սպանանել.

Ինքնաձեռն յիւրն լինելով որդիս. (Պիտ.։)