s.

self-admiration, self-conceit, presumption, vanity, arrogance.

s.

αὑταρεσκεία sibi ipsi placere Ինքնահաճն լինել. ինքնահաւանութիւն. ամբարտաւանութիւն. հպարտութիւն.

Ոմանք զսնափառութիւն եւ զամբարտաւանութիւն ինքնահաճութիւն կամին սահմանել. (Կլիմաք.։)

Որ ըստ իւր ցանկութեանն ընտրեսցէ զգործն. ամբաստանութիւն զինքենէ բերէ՝ նախ առաջին զինքնահաճութիւն. (Բրս. հց.։)

Ոչ ել յաշտարակ ինքնահաճութեան. (Լմբ. առ ոսկան.։)

Մերթ թուի նշանակել՝ Ինքնակամ յօժարութիւն. բայց մարթի բերիլ եւ ի ՟ա. նշ. յասելն.

Իսկ եթէ ի կողմանէ աղջկանն առանց օրինացն սահմանի ինքնահաճութեամբ փորձի ոք դարձուցանել. (Մխ. դտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ինքնահաճութիւն ինքնահաճութիւնք
accusatif ինքնահաճութիւն ինքնահաճութիւնս
génitif ինքնահաճութեան ինքնահաճութեանց
locatif ինքնահաճութեան ինքնահաճութիւնս
datif ինքնահաճութեան ինքնահաճութեանց
ablatif ինքնահաճութենէ ինքնահաճութեանց
instrumental ինքնահաճութեամբ ինքնահաճութեամբք