vn.

to be arrogant, presumptuous, conceited.

ձ.

Ինքնահաճ լինել. մեծամտիլ. աբարտաւանիլ. հպարտանալ.

Յորժամ յայն սկսաւ ինքնահաճել, մատնեցաւ ի փորձութիւն խորհրդոցն։ Այդ աստուծոյ շնորհ է. եւ յաստուծոյն ընդէ՞ր իբր ի քո ինքնահաճիս. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. առակ.։)