Հարստութիւն, ութեան

s.

πλοῦτον divitiae, opulentia. Մեծութիւն. ճոխութիւն. առաւելութիւն յո՛ր եւ է կարգի. առատութիւն.

Վասն չքաւորութեան, եւ հարստութեան. (Լմբ. իմ.։)

Ոչ մեծութիւն խոստանայ, եւ ոչ հարստութիւն տալ նոցա ըստ աշխարհիս. (Շ. մտթ.։)

Մամոնայ՝ հարստութիւն եւ մեծութիւն ընչիցն է. (Մեկն. ղկ.։)

Աստուածայնոյ բնութեան նորա հարստութիւն։ Հարստութիւն աստուածութեան, կամ փառաց խորհրդոյն. (Պրպմ.։)

Ի լրումն առաջնաստեղծ հարստութեանն. (Նար. ՟Կ՟Գ։)

Իմաստայեղց հարստութեամբ խոհեմամիտ երեւեալ. (Յհ. կթ.։)

ՀԱՐՍՏՈՒԹԻՒՆ. Յերկարութիւն, երկայնութիւն, շատութիւն.

Թէ զաւուրցս հարստութիւն համառօտեսցես. (Նար. ՟Ժ՟Թ։)

ՀԱՐՍՏՈՒԹԻՒՆ. δυναστεία potentia, imperium, dynastia. Իշխանութիւն. տէրութիւն. գոռոզութիւն. բռնակալութիւն. տիրապետութիւն. հզօր ինքնակալութիւն կամ թագաւորութիւն.

Ի տեառնէ տուաւ մեզ հարստութիւն, եւ իշխանութիւն ի բարձրելոյն.

Ի ձեռին քում է զօրութիւն եւ հարստութիւն։ Յաղագս ամենայն թագաւորութեան եւ հարստութեան նորա. (Իմ. ՟Զ. 4։ ՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Թ. 12. եւ 30։)

Առաջին հարստութիւն եգիպտացւոց։ Երրորդ հարստութիւն մեմփացւոց։ ՟Ժ՟Էերորդ հարստութիւն պարսից։ Ի վախճանել ասորեստանեայց հարստութեանն. (Եւս. քր. ՟Ա. ստէպ։ յորմէ եւ Խոր. ՟Ա. 6։ Արծր. եւ այլն։)

Բռնութեամբ յաղթէ ասիցելոց հարստութեանց. (Փիլ. իմաստն.։)