end, limit;
sufficiency;
— է,
իմաստութեան նորա ոչ գոյ —, his wisdom is without measure.
πέρας finis, terminus, τελευτή, ἑξεύσεσις inventio, perventus , ἁριθμός numerus Հասումն, ըմբռնումն. գիւտ. (զի որպէս Հաւ է սկիզբն կամ ծագ սկզբնաւորութեան, նոյնպէս եւ Բաւ է ծայր աւարտման, եզր եւ ծագ հասողութեան) սպառուած. վախճան. չափ. սահման. կատարած. հուն. հաշիւ. թիւ. ծար. ճոթ. (սանս. պաւա էութիւն, գոյութիւն)
Մեծ է, եւ ոչ գոյ բաւ. բարձր եւ անչափ։ Եւ ոչ գոյր բաւ ստացուածոց նոցա. (Բար. ՟Գ. 25. եւ 18։)
Իմաստութեան նորա ոչ գոյ բաւ. (Սղ. ՟Ճ՟Խ՟Զ. 5։)
cf. ԱՆԲԱՒ։
Տեսանէի եւ այլ բազում յոյժ միայնակեացս, որ ոչ էր բաւ եւ համար զթիւ ունել զմարդկանն. (Վրք. հց. ձ։)